„W niedzielę (22 kwietnia 1928 r.) w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w koszarach im. Kazimierza Wielkiego na Łobzowie odbyło się zakończenie kursu wychowanków połączone z odsłonięciem pomnika Marszałka Piłsudskiego…” („Czas” 25 kwietnia 1928).
Wydarzenie to poprzedzały publikacje zamieszczone również w „Czasie” w marcu 1928 r., a zostało skomentowane szeroko przez ówczesną prasę, m.in. „Żołnierza Polskiego”, „Światowida”, „Ilustrowanego Kuriera Codziennego” i w „Polskę Zbrojną”.
W uroczystości wzięli udział przedstawiciele władz państwowych i miejskich, a także Wojska Polskiego. Kraków zyskał monument upamiętniający Józefa Piłsudskiego będącego symbolem polskiej Niepodległości, a dzięki osobie jego wykonawcy, niezwykle cenionego artysty rzeźbiarza profesora Tadeusza Błotnickiego oraz znakomitego krakowskiego odlewnika Leona Dyrka, również piękne dzieło sztuki osadzone w otwartej przestrzeni.
Dlaczego dziś na krakowskim Łobzowie nie ma oryginału pomnika? Kto stał za jego usunięciem i w jakich to nastąpiło okolicznościach? Czy w dobie niszczenia przez Niemców polskich imponderabiliów nie znalazł się żaden bohater próbujący je ocalić? A jeżeli był, to dlaczego narodowa pamiątka i wybitne dzieło sztuki nie zachowało się do naszych czasów? Odpowiedź na te pytania można znaleźć w dostępnych od niedawna archiwach komunistycznych organów bezpieczeństwa państwa.
O sensacyjnym odkryciu dokonanym w aktach bezpieki opowie Tadeusz Żaba, Prezes Towarzystwa im. Józefa Piłsudskiego i pracownik Oddziałowego Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie.