Tomasz Drozdek, multiinstrumentalista i kolekcjoner nietypowych instrumentów z całego świata. Ma ich ponad 300, ale także sam tworzy swoje instrumenty. Gra na nich solowo, ale także jest członkiem grupy teatralnej MUMIO. Pięć wybranych instrumentów weźmiemy w tym tygodniu Pod lupę. Gra i opowiada Tomasz Drozdek, a nauki wszelakie pobiera Marzena Florkowska.
Ludowe instrumenty dęte wykonywane są praktycznie we wszystkich kulturach; mogą mieć różne długości, różną ilość otworków oraz różną technikę wydobycia dźwięku; tradycyjnie wykonywane z różnych rodzajów drewna.
Na zdjęciu od lewej flety:
- indyjskie bansuri,
- polska góralska fujarka pasterska;
- flet nosowy - mały brązowy, powyżej (ciekawostka - naprawdę gra się na nim nosem);
- polska góralska dwojnica - poniżej;
- bogato zdobiona piszczałka wielkopostna z Zakopanego;
- japoński flet shakuhachi;
- trzy polskie piszczałki wielkopostne w wersji surowej, bez zdobień.
Drumla to jeden z najstarszych instrumentów świata. Technika gry polega na przystawieniu metalowej „ramki” do przednich zębów i szarpaniu znajdującego się pomiędzy nimi metalowego języczka. Dźwięki moduluje się m.in. ruchami języka, wdechami i wydechami, a także poprzez wymawianie niektórych samogłosek i spółgłosek. Wielkość drumli determinuje wysokość dźwięku - im większa drumla, tym bardziej basowy dźwięk.
Okaryna, zwana jest również glinianym fletem naczyniowym. Tradycyjnie wykonywana z gliny. Współcześnie może też być zdobiona szkliwem. Technika gry podobna jest do gry na instrumentach dętych typu flet, czy fujarka, a wysokość dźwięku zmienia się poprzez zakrywanie i odkrywanie otworków. Jednak okaryny mają zazwyczaj owalny kształt i są zamkniętymi naczyniami - w przeciwieństwie do drewnianych instrumentów dętych, mających zazwyczaj podłużny, „rurkowaty” kształt.
Handpan (znany również jako „hangdrum”)
Mimo, że brzmi bardzo etnicznie i egzotycznie jest jednym z najmłodszych instrumentów świata, a jego pierwowzór o nazwie hangdrum stworzony został przez firmę ze Szwajcarii. Instrument wykonany jest z dwóch dużych kawałków blachy, ukształtowanych w dwie misy, z których górna ma wykute „pola”, który po uderzeniu palcami wydają dźwięki, a dolna ma otwór i pełni funkcje rezonatora. Instrument, mimo że wykonany z metalu, wydaje ciepłe, kojące dźwięki. Od kilku lat jest bardzo modnym i przez wielu muzyków pożądanym instrumentem.
Lira korbowa. Europejskie początki tego instrumentu to ok. 1000 rok. To wtedy w hiszpańskiej Galicji pojawił się przodek liry o nazwie organistrum, który obsługiwany był przez dwie osoby. Z czasem instrument został zmniejszony tak, aby mogła go obsługiwać jedna osoba. Prawa ręka kręci korbą, która wprawia w ruch koło, pełniące funkcję „smyczka” - trąc o struny koło wprowadza je w drgania i wydobywa dźwięki. Lewa ręka obsługuje klawisze, odpowiedzialne za granie melodii. Oprócz strun melodycznych lira ma również struny burdonowe, współbrzmiące i tzw. trompety (lub trampety), dzięki którym można grać również rytmy. W XVII w. lira pojawiła się w Polsce i jest zaliczana do polskich instrumentów ludowych. Początek XX w. to okres, w którym lira wyszła z powszechnego użytku, jednak od 2008 roku instrument ten przeżywa w Polsce renesans.
Radio Kraków informuje,
iż od dnia 25 maja 2018 roku wprowadza aktualizację polityki prywatności i zabezpieczeń w zakresie przetwarzania
danych osobowych. Niniejsza informacja ma na celu zapoznanie osoby korzystające z Portalu Radia Kraków oraz
słuchaczy Radia Kraków ze szczegółami stosowanych przez Radio Kraków technologii oraz z przepisami o ochronie
danych osobowych, obowiązujących od dnia 25 maja 2018 roku. Zapraszamy do zapoznania się z informacjami
zawartymi w Polityce Prywatności.