Lauretem Nagrody im. Wisławy Szymborskiej został MARCIN SENDECKI za tom"W", wydany w 2016 roku przez Biuro Literackie.

 Urodzony w 1967 w Gdańsku poeta, dziennikarz, krytyk literacki, związany był m. in. z „bruLionem”, „Przekrojem”, „Gazetą Wyborczą”. Opublikował czternaście książek poetyckich. Jest laureatem m.in. Nagrody Poetyckiej Silesius.W to książka o mieście, o Warszawie i o byciu „w” mieście. Miasto to tutaj przestrzeń wspomnień i codziennych doświadczeń dzielonych z innymi.

Paulina Małochleb, sekretarz Nagrody im. Wisławy Szymborskiej:

Nagradzając Marcina Sendeckiego, kapituła Nagrody pragnie podkreślić funkcję języka poetyckiego, który służy nie tylko do zapisu pewnych doświadczeń, ale też do ich transformowania, przekuwania w formę bardziej skomplikowaną, mniej jednoznaczną. Sendecki potrafi uprościć język i wzbogaca wiersz.

Poezja Sendeckiego wywodzi się z ducha awangardy, słychać w niej dzisiaj odległe echo fascynacji poetami amerykańskimi, których poeta czytał i tłumaczył w czasach „brulionu”. Stąd właśnie wywodzi się głębokie osadzenie w życiu prywatnym poety, widoczne w większości tekstów. Niektórzy usłyszą w jego poezji wyrazisty, mocny rytm, rytm wywodzący się albo z tradycji romantycznej albo z tradycji – zaskakująco – młodopolskiej:

Tani skrót

Huczny rym

Krzywy metr

 

Z tylu zim

Jeden metr

(14.)

Niektórzy podkreślają rolę „W” – bo Sendecki wciąga nas w poezję, w wiersz, w pamięć. Potrafi mówić wprost i unikać dosłowności czy automatyzmu.

Niektórzy zarzucają Sendeckiemu skrótowość, nadmierną kondensację – tymczasem „W” powinniśmy czytać jako poemat – to nie jest zbiór wierszy przypadkowych, zebranych w tomie dlatego, że powstały w ciągu ostatnich kilku latach. To jest bardzo precyzyjna robota poetycka, każdy wiersz ma tu swoje miejsce, kieruje ku kolejnemu.

 

Laureatami I edycji Nagrody byli Krystyna Dąbrowska za tom Białe krzesła i Łukasz Jarosz za tom Pełna krew (2013), w II edycji nagrodzona została Julia Hartwig za tom Zapisane (2014), w III edycji Nagrodę otrzymali Jacek Podsiadło za tom „Przez sen” oraz Roman Honet za tom „świat był mój”, w 2016 laureatami Nagrody zostali Jakub Kornhauser za tom „Drożdżownia” oraz Uroš Zupan za tom „Niespieszna żegluga” (oraz tłumacze tego tomu na język polski: Katarzyna Šalamun-Biedrzycka oraz Miłosz Biedrzycki).

http://nagrodaszymborskiej.pl/

 

Lajos Pálfalvi, laureat Nagrody Transatlantyk 2017, to węgierski historyk i krytyk literacki, pedagog i tłumacz. Przybliżył węgierskim czytelnikom między innymi prozę Czesława Miłosza, Gustawa Herlinga Grudzińskiego, Witolda Gombrowicza, Kazimierza Brandysa i polską literaturę współczesną.

Nagroda Transatlantyk została wręczona Lajosowi Pálfalviem dziś podczas uroczystej Gali w Teatrze Sławackiego. Wzięło w niej udział blisko trzystu tłumaczy uczestniczących w trwającym właśnie w Krakowie 4. Światowym Kongresie Tłumaczy Literatury Polskiej.

W tym roku Transatlanytk został przyznany po raz 13. Wśród nagrodzonych w latach ubiegłych są m.in. Henryk Bereska , Anders Bodegård, Albrecht Lempp, Biserka Rajčić, Karol Lesman i Bill Johnston.