Z historii KL Auschiwtz : "

 " Do tej pory udało się ustalić, że z kompleksu obozowego Auschwitz ucieczkę podjęło 928 osób, w tym 878 mężczyzn i 50 kobiet. Wśród nich najliczniejszą grupę stanowili Polacy – było ich 439 (w tej liczbie 11 kobiet). Obok nich duże grupy tworzyli obywatele Związku Sowieckiego, łącznie 213 osób: 158 więźniów (w tym 19 kobiet) oraz 55 jeńców wojennych, a także Żydzi – 150 osób (w tym 4 kobiety). Ucieczki podejmowali również Reichsdeutsche (Niemcy, Austriacy) – 49 (40 mężczyzn i 9 kobiet), Sinti i Roma (w obozie oznaczeni jako Zigeuner, Cyganie) – 41 (odpowiednio – 39 i 2), Czesi – 26 (22 i 4), Węgrzy – 4 oraz jeden Holender i jedna Jugosłowianka. Zbiegów o nieustalonej narodowości było 6.

 

Z obozu zbiegło z powodzeniem 196 więźniów, którzy w większości doczekali końca wojny. Ponadto dla 25 więźniów ucieczka zakończyła się sukcesem, lecz po pewnym czasie (kilka tygodni lub miesięcy, niekiedy nawet lat) zostali oni pojmani, nieraz przypadkowo, i osadzeni w więzieniu lub w obozie. Natomiast 433 osobom ucieczka nie powiodła się – albo zostały one złapane i skierowane do obozu, gdzie większość zginęła, albo zostały zastrzelone w czasie pościgu. Ponadto dwóch zbiegów w tej grupie zamordowali koledzy, a dwóch kolejnych utonęło podczas przeprawy przez rzekę. W przypadku 254 osób nie udało się ustalić żadnych informacji o ich losach po opuszczeniu obozu. Można jednak przypuszczać, że skoro nie został odnotowany fakt ich pojmania w niemieckich dokumentach, to dla części z nich ucieczki zakończyły się powodzeniem. Wreszcie dla 20 osób brakuje jakichkolwiek danych dotyczących przebiegu ucieczek.

 

( Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu)

 

Jednym z  najbardziej zaangażowanych w  pomoc i organizowanie ucieczek z KL Auschwitz był oddział AK "Sosienki"

Historia oddziału "Sosienki" zaczyna się  wiosną  1943 roku .Decyzję o powołaniu podjął nowo dowodzący obwodem oświęcimskim AK  kpt. Jan Wawrzyczek ps. DANUTA.

Cele oddziału :

- organizacja akcji sabotażowo dywersyjnych pod drutami obozu celem odwrócenia uwagi wroga

- organizacja kontaktów z konspiracją obozową

- dezorganizacja życia gospodarczego wroga

-organizacja ucieczek więźniów politycznych, pomoc przy ucieczkach indywidualnych

- walka zbrojna na ziemi oświęcimskiej

- podnoszenie ducha Polaków

- walka z terrorem wroga – odwet .